9, by A Name To Come #blogovision2014

9. Cloud Nothings – Here And Nowhere Else

Δύο χρόνια μετά το εξαιρετικό Attack On Memory οι πιτσιρικάδες από το Ohio ξαναχτυπούν με το φετινό τους άλμπουμ στο οποίο πολλά αλλάζουν αλλά και πολλά μένουν ίδια.

Τι μένει ίδιο: Αυτός είναι ένα πεντακάθαρος ροκ δίσκος χωρίςεπιμειξίες και δανεισμούς, χωρίς αναζητήσεις για τη φόρμα και την
εξέλιξη των ειδών. Κιθάρα, μπάσο, τύμπανα και αυτό είναι όλο. Και η φωνή φυσικά, μια ωραία, θυμωμένη και τραχιά όσο πρέπει φωνή.

Τι αλλάζει: Οι μελωδίες και τα hooks. Εδώ απουσιάζουν ανεξήγητα και περίμενα ότι θα είναι κακό, οι μελωδίες είναι καλό πράγμα, έτσι δεν είναι; Κι όμως για κάποιο λόγο εδώ το πράγμα λειτουργεί καλύτερα, οι Cloud Nothings φαίνονται σαν να ενηλικιώνονται. Ποιος χρειάζεται hooks σ’ ένα punk δίσκο στην τελική;

Punk? Ναι, και γω δυσκολεύομαι να το πω έτσι αλλά ναι. Αυτό είναι ένα μοντέρνο, αμερικάνικο punk με ενέργεια, πάθος, θυμό, άτσαλους στίχους, τύμπανα που σου σπάνε τα δικά σου τύμπανα και κιθάρα. Ωραίο πράγμα η κιθάρα ρε φίλε.