Chef and Mayhem

Αν χρειαστεί ποτέ να ψάξω για δουλειά (ή, φυσικά, για αγόρι, δεν κρυβόμαστε εδώ πέρα) έχω αποφασίσει ότι το απαιτητικό τασκ θα αναλάβει με απευθείας ανάθεση ο Γιώργος (του κάνουμε ένα λάικ. Πατώντας αριστερό κλικ με πάθος, σαν να κολλάει επειδή έχει χυθεί πάνω του πορτοκαλάδα μπλε ας πούμε. Έχει συμβεί.) Πρέπει να ακούσεις πώς μιλάει για τους φίλους του σε τρίτους για να καταλάβεις – επειδή βέβαια στο ΠΟΛΥ άμεσο μέλλον δεν είναι και πολύ πιθανό να ακούσεις, μπορείς να τα διαβάσεις εδώ, στο tumblr του, που είναι γεμάτο φίλους και φαγητό (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά). Το Forkin’ Beast δεν είναι ένα ακόμα food blog από αυτά που ξεπετάγονται σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας στα ιντερνέτς (για καθένα που πνέει τα λοίσθια, δέκα άτακτα url ξεφυτρώνουν): αυτό που το ξεχωρίζει είναι το καλογραμμένο κείμενο, το οποίο είναι προσωπικό/ιδιαίτερο/αυτοαναφορικό αλλά όχι ομφαλοσκοπικό (σκάστε)/πάρα πολύ τρου (αν εδώ στο πάρα πολύ τρου δεν φαντάστηκες το δεξί μου χέρι γροθιά να χτυπάει απαλά την καρδιά μου δεν κάνουμε δουλίτσα). Ο Γιώργος γράφει τι τρώει με τους φίλους του υπό μορφή μικρών reviews σλας ταξιδιών σλας ιστοριών της παρέας και, επειδή δεν υπάρχουν στη μέση άγχη (ή εν δυνάμει σπόνσορες), το αποτέλεσμα είναι φαν και μαλακό – θα σου πει σαν να λέμε τι να παραγγείλεις γιατί πριν από εσένα δοκίμασε μερικά πιάτα και του άρεσαν. Απλό. Όπως ίσως θα περίμενες (ή θα ήλπιζες αν σου αρέσει το ύπουλο και μουλωχτό κονσεπτάκι Άντρας Στην Κουζίνα) μαγειρεύει κιόλας, και όλα τα props που θα δεις στη φωτογράφιση, μαχαίρια, τρίφτες πιπεριών (και όχι μπαστούνι baseball που ξαφνικά φαίνεται στα αλήθεια λιγότερο αντρίκιο) είναι δικά του.

Εκτός από τα πόδια.

Αν τώρα που έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο του σκρολντάουν αμφιβάλλεις αν η υπόθεση Γιώργος γίνεται καλύτερη, σου έχω απάντηση.

Γίνεται.

Ψάχνοντας και ρωτώντας (γιατί μόνο με πλήρη φάκελο στο αρχείο τους φωτογραφίζουμε αυτούς που βλέπεις εδώ) βγήκε στην επιφάνεια ότι πρόκειται για:
– ένα αγόρι με κανονική κανονικότατη κα ριέ ρα-αλλά όχι υπερβολικά corporate
-“κάποιον με θέση”-αλλά όχι υπερβολικά σπασικλάκι
– μάστορα της ρίμας-έτσι για τα γούστα (κορίτσα μπορεί, αν χρειαστεί, να ραπάρει, how cool is that. It is, για μερικές από εμάς).
– ερασιτέχνη στο brazilian jiu jitsu που κάνω ότι ήξερα τι είναι και πριν τον γνωρίσω
– εκείνον που θα σε γυρνάει στις θάλασσες και θα σε κερνάει μπίρες στον ήλιο (είναι πολύ καλοκαιρινός τύπος).

Κελεπουράκι. Θα το συμπέρανες.

Η φωτογράφιση που θα δεις έγινε μακριά και κράτησε ώρα ικανή να λυγίσει, όπως λέει η πείρα, όλα τα αρσενικά που φωτογραφίζονται αλλά ο Γιώργος ήταν αγέρωχος σαν βράχος που τον χτυπάει το κύμα, ακόμα και όταν τον πετάξαμε στο γκαζόν με το εφεδάκι μιας σπασμένης Μπάρμπι δίπλα (επειδή, ξέρεις, Courtney Love Live Through This era).

Και με αυτό, θα σε περάσω στο ψητό/στο κυρίως – που είναι και οι μόνοι μαγειρικοί όροι με τους οποίους μπορώ να κάνω λογοπαίγνιο.

 

Giwrgos

Giwrgos

Πουκάμισο D&G, τζιν Gap, ποδιά Giants official, παπούτσια Vans, καπέλο Diamond Trucker 

Giwrgos

Giwrgos

Γκρι παντελόνι Scout, tshirt Pull & Bear, πουκάμισο Modas Cabezon (Ozon Boutique), γυαλιά ηλίου Von Zipper

Giwrgos

Giwrgos

Μπλε παντελόνι BOGGI, tshirt Pull & Bear, τιράντες Η&M,  παπούτσια Clarks

Giwrgos

Πουκάμισο Modas Cabezon (Ozon Boutique), τζιν Gap, παπούτσια Vans, καπέλο Diamond Trucker

**** Τη φωτογράφιση επιμελήθηκε ο Θοδωρής Μάρκου

Ο τίτλος, θα το μάντεψες, είναι από εδώ.

7 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.