Festivalismo

Ό,τι τίτλο και να βάλω, κανείς δεν θα ξεπεράσει το Couchella (ξέρεις, επειδή εμείς δεν έχουμε ζωή όσο τα it girls, ντυμένα υπέροχα, βλέπουν τις πιο κουλ μπάντες συν κάποιες που δεν τις ξέρει ούτε ο γείτονας που κανονικά έπρεπε να ενοχληθεί από τη φασαρία στις πρόβες) και έτσι έχω πάψει να το προσπαθώ. Coachella, Λος Άντζελες, ζέστη, υγρασία (και κίνηση, φρικτή κίνηση, είναι τα τρία πράγματα που θυμάμαι να απαντήσω όταν με ρωτάνε “και πώς είναι το LA ως πόλη”), κάποιοι έχουν βγάλει ειδικές συλλογές για το φεστιβάλ αυτό και κάποιοι άλλοι, όπως το yoox, έχουν φτιάξει μικρές λίστες με απαραίτητα. Τιμές και λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ – εγώ ως συνήθως διάλεξα κομμάτια που μου άρεσαν και τα ομαδοποίησα για να σε βοηθήσω να δεις ποια σου αρέσουν και να πας να ψάξεις μήπως τα βρεις σε φτηνότερα, χιχι.

 

ΡΟΥΧΑΛΑΚΙΑ

Στο Coachella οι μπίρες είναι παγωμένες, η μουσική δυνατή και τα μπλουζάκια μικροσκοπικά. Και τα φουστάκια, και τα ρούχα, γενικώς δηλαδή. Ή διαφανή. Ή δαντελωτά. Ή σουέντ ή/και έχουν κρόσια. Και αυτά είναι πάνω-κάτω ό,τι χριάζεται να ξέρεις: γενικά παίζεις σε κωδικούς ή western, ή pinup, ή LA sporty, γενικά πάντως το κονσεπτάκι σου είναι αναφορές που έχουν να κάνουν με καλιφορνέζικους συνειρμούς. Ξέρεις τι θα πω μετά ε; Σωστά, California knows how to party.

Ξεκίνα από ένα σουτιενάκι:

… και αφού πέρασες διάφορες επιλογές, φτάσε στο αγαπημένο μου, και πιο σοφιστικέ ρούχο:

 

ΜΠΟΥΦΑΝΑΚΙΑ/ΠΑΝΩΦΟΡΑΚΙΑ

Μια φορά έχω πάει στο Λος Άντζελες και είδα μόνο ένα λάιβ σε κλειστό χώρο, στο Viper Room για την ακρίβεια, έτσι για να βγάλω όλη την κλισεδούρα από μέσα μου, αλλά κάνοντας ταξίδι μέσα από την έρημο θυμάμαι ότι το βράδυ η θερμοκρασία έπεφτε αισθητά, οπότε αυτό που κάνεις και στα νησιά, με το “ζακετάκι”, το κάνεις και εδώ. Εγώ θα διάλεγα τα κομμένα ντένιμ, πιθανολογώ, αλλά, φυσικά, απαράβατος κανόνας είναι να μη λείπει ούτε από αυτήν την κατηγορία το κρόσι, ενώ, ακούστε: κάτι πολύ βολικό για πανωφόρι, που δεν είναι η πρώτη μου επιλογή αλλά όσες φορές έκλινα προς τα εκεί ποτέ δεν το μετάνιωσα (βαρύγδουπη) είναι το πόντσο και τα παραφερνάλια. Το κάνεις και κουβέρτα, το ρίχνεις και κάτω να κάτσεις – κάτι σαν το παρεό, αλλά αμερικανιά.

 

ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

Ή σανδάλια, ή πλατφόρμες (μη φοβάσαι το ύψος αν είσαι του πόνου που δεν είναι τίποτα μπρος στα κάλλη), ή σνίκερς ή μπότες. Αντε και εκείνο το ζευγαράκι σουέντ brogues. Εγώ, προσωπικά, την μπότα την κόβω μόνο για να αποτοξινωθώ, έχω πάει σε παραλία στα Χανιά με φουστανάκι και καουμπόικη, όλη η παρέα μου με χλεύαζε, αλλά, σκεφτείτε: είμαι εγώ αυτή που η χλεύη την εμποδίζει να βάλει αυτό που θέλει;
Ακριβώς.
Μη με αναγκάσετε να επαναλάβω τα ίδια για το κρόσι, πρόκειται για το Crocichella ουσιαστικά (ιιιιχιχι). Ιδιαίτερη μνεία στο ειδικά σχεδιασμένο για το φεστιβάλ All Star. Καλό ε;

ΑΞΕΣΟΥΑΡ

Αν διαβάζεις συχνά θα ξέρεις σίγουρα δυο από τα μικρά stoppers της προσωπικής μου στιλιστικής μυθολογίας:
– φοράμε καπέλα με κάθε κόστος, μέσα έξω και παντού…

… – και ενώ με τα σκουλαρίκια τα πάω καλά, δεν ξέρω, στις πιο πολλές περιπτώσεις, τι να κάνω με τα κολιέ και τα αξεσουάρ λαιμού. Πώς να το πω, δυσκολεύομαι. Τα βρίσκω σχεδόν πάντα πλεονασμό. Ωστόσο, αυτά τα λεπτοκαμωμένα με τις multiple αλυσίδες μου αρέσουν.

Τα τσαντάκια αυτά, που και στο Μοναστηράκι τα αγοράζεις, είναι μονόδρομος για τα live, γιατί τα φοράς χιαστί και έχεις τα χέρια σου ελεύθερα ενώ, όπως σίγουρα θα έχεις διαβάσει σε γυναικεία περιοδικά και sites “χωράνε μέσα τα απολύτως απαραίτητα”, κραγιόν κλειδιά λεφτά κινητό. Ξέρεις γιατί τα γράφουν επανειλημμένως αυτά, εγώ θα σου πω, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.