Η γοητεία που ασκεί πάνω μου το ιαπωνικό ντιζάιν είναι κατά κάποιον τρόπο προσομεοίωση της εκζοτίκ λαγνείας του απλησίαστου γκόμενου. Αντίθετα, με το ευρωπαϊκό design αισθάνομαι την ασφάλεια του σπιτιού – πράγμα παράδοξο αν σκεφτείς ότι αντικείμενα και έπιπλα με υπογραφή σίγουρα δεν μπορούν να μπουν στο σπίτι μου λόγω τιμών *μικρός λυγμός εγχόρδου. Πνιχτός*
Τέλος πάντων, τα αντικείμενα με την υπογραφή Moroso είναι κυρίως ευρωπαϊκά – ο οίκος είναι ιταλικός, αλλά οι σχεδιαστές που φτιάχνουν κομμάτια και μικρές συλλογές (πες τες και capsule αφού είσαι εδώ και ξέρεις από μόδα) είναι διαφόρων εθνικοτήτων. Ήθελα καιρό να σου δείξω μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια, αλλά είναι πραγματικά αμέτρητα, οπότε μάλλον υποσυνείδητα, διάλεξα τα πιο χρωματιστά. Αν έχεις δει το σπίτι μου, θα ξέρεις γιατί. Τα έχω χωρίσει με βάση τον σχεδιαστή για να σε διευκολύνω. Τυχερούλη, τυχερούλα.
Ross Lovegrove
Ο Lovegrove είναι ως προς το design του ο πιο δωρικός – έχει χρώματα και ποπ αναφορές, αλλά με ρέγουλα, και όλα τα έπιπλά του μπορείς (και θέλει και ο ίδιος) να τα φανταστείς να εξοπλίζουν ένα γραφείο. Έμπνευσή του είναι “οι μορφές ζωής που τους πήρε πολλά χρόνια να εξελιχθούν”. Αν θες να φτιάξεις και εσύ (… χιχι) να θυμάσαι πως πάντα ξεκινάει από 3D prints.
Benjamin Hubert
Ο Λονδρέζος Benjamin ενδιαφέρεται πρωτίστως για το ύφασμα – η πολυθρόνα Talma είναι μαλακή και άνετη παρόλο που δεν έχει μέσα καθόλου αφρολέξ: στην πραγματικότητα αποτελείται από έναν μεταλλικό σκελετό και ένα καπιτονέ κάλυμμα. Παρά την αδυναμία του στο μέταλλο, όπως βλέπεις στο σαλονάκι δεν απορρίπτει και το ξύλο, με το οποίο το εναλλάσσει. Το αληθινό κόλλημα πρέπει μάλλον να είναι το καπιτονέ.
Raw Edges
Πολυθρόνες που μοιάζουν άβολες ενώ είναι πολύ βολικές και καθίσματα που θυμίζουν τυλιγμένες καραμέλες, φτιαγμένα από ξύλο βελανιδιάς και ύφασμα: οι σχεδιαστές του Raw Edges έχουν στόχο να αποδεικνύουν πόσο λειτουργικά και πρακτικά μπορούν να είναι αντικείμενα που εξ’ όψεως δείχνουν υπερβολικά εξαντρίκ.
Doshi Levien
Η δουλειά των δύο συνεργατών έχει επιρροές από τις ινδικές ρίζες της Nipa Doshi που περιέλαβε πολλά έθνικ στοιχεία στα χρωματιστά έπιπλα του σχεδιαστικού διδύμου. Οι φαινομενικά 60s καναπέδες που βλέπεις είναι στην πραγματικότητα εμπνευσμένοι από την απεικόνιση ενός Μαχαραγιά καθισμένου στο πάτωμα, περιστοιχισμένου από μαξιλάρες. Για να ανακατέψουν λίγο το πράγμα, είναι μάστορες και στο βιομηχανικό design όπως βλέπεις από τις καρέκλες.