Τα κρουαζέ εμπριμέ φορέματα ως το γόνατο που βλέπεις φέτος παντού, τα κάνει χρόνια η Τόνια Μητρούδη και επειδή είναι τα αγαπημένα της, τα κάνει καλά, όπως και οτιδήποτε που θεωρείς “μποέμ” – τα Nidodileda είναι ένα moodboard με αναφορές 70s αλλά και 20s-30s flapper, αναφορές που εξ’ ακοής ίσως φαίνονται αταίριαστες αλλά η σχεδιάστρια ξέρει πώς να τις αντιμετωπίσει για να φτιάξει ρούχα που με το που τα δεις αντιλαμβάνεσαι ότι είναι δικά της. Αναμιγνύει υλικά σαν να είναι το πιο απλό πράγμα του κόσμου (βελούδο με σατέν, δαντέλα με παγέτα, διαφάνεια με κρόσι και γούνα με πλεκτό) και στις συλλογές της αυτά τα φαινομενικά “δύσκολα” ανακατέματα θα τα βρεις σε όλα τα κομμάτια, δηλαδή όχι μόνο σε ένα παλτό ή φόρεμα, αλλά και στα πιο απλά ρούχα, που προορίζονται για να τα φοράς καθημερινά, μπλουζάκια και πουλόβερ.
Έχω μια τέτοια φοβερή μπλούζα, που τη φοράω χειμώνα-καλοκαίρι και δεν έχει τύχει ποτέ να ΜΗ με ρωτήσουν πού την πήρα, για αυτό το λέω.
Πέρυσι, που κάναμε αυτό το κλιπ, πήγα στο showroom να διαλέξω ρούχα (ως τότε τα είχα δει κυρίως φορεμένα, και είχα και ένα φόρεμά τους, αλλά έτσι με ολόκληρη συλλογή δεν είχε τύχει να ασχοληθώ εκ του σύνεγγυς) και μου έκανε εντύπωση η σημασία που έχει δοθεί στα sos σημεία κάθε κομματιού: το bralette έπρεπε να έχει καλή στήριξη, τα πανωφόρια να ζεσταίνουν κιόλας πέραν του να είναι όμορφα και τα φορέματα ή τα παντελόνια να είναι και “φιλικά” ως προς το σώμα που καλούνται να τυλίξουν. Περιττό να πω ότι η πρόοδος που έχει γίνει σε αισθητική, προσέγγιση και design από τότε που τα κορίτσια ξεκίνησαν είναι τεράστια: φέτος, έχουν καταλήξει σε ακόμα πιο σοφιστικέ και περίπλοκο boho, που δύσκολα αντιγράφεται και φέρει ξεκάθαρη υπογραφή.
Nidodileda στο μεταξύ ξέρετε τι είναι; είναι “η φωλιά της Λήδας” κατά τον Δάντη και συμβολίζει τον αστερισμό των Διδύμων, αχά, επειδή ΝΑΙ παιδιά, είναι δύο, δεν είναι μόνο η Τόνια, είναι και η Νάντια η δίδυμη αδερφή της – και όπως βλέπετε οι δυο τους αποτελούν το καλύτερο επιχείρημα για να αποκτήσεις κάτι από τη Lunar Eclipse (τη νέα συλλογή).
Την οποία νέα συλλογή πρέπει να τη δεις μέσα στο σπίτι όπου στεγάζεται το showroom, με αυτούς τους τοίχους, αυτές τις κρεμάστρες, αυτό το γραφείο, αυτόν τον κήπο απ’ έξω, για να καταλάβεις ότι τα κορίτσια αυτά δεν βλέπουν τα ρούχα τους ως τάση ή ως έμπνευση της μιας σεζόν, αλλά ως επενδύσεις μιας προσωπικής, εντελώς αναγνωρίσιμης αισθητικής.
Για να σου δώσω να καταλάβεις, τα κορίτσια αυτά θα ήταν, σε μια άλλη συγχρονία, στην παρέα των Stones στις περιοδείες τους στα 70s, αλλά πολύ πιο ήσυχες ως προς το partying.