Ναι ναι είμαστε σύμφωνοι.

Με απλά λόγια, ο Γιώργος Ελευθεριάδης θα σας δείξει φέτος πώς συνδυάζονται οι λουστρίνι μπότες πάνω από το γόνατο για όσες δεν θέλουν να μοιάζουν σαν να παίζουν στο Austin Powers και πώς γίνεται το σωστό, urban layering που πολλοί το αγάπησαν ελάχιστοι το πέτυχαν.

Καλά, θα σας δείξει και διάφορα άλλα στη συλλογή Symphony για το φθινόπωρο και τον χειμώνα που έρχονται (όπως το ανδρόγυνο, για το οποίο έχει διαφορετική εναλλακτική, πιο “μαλακιά” από εκείνη του μαύρου κοστουμιού, ή όπως η οργανική ενσωμάτωση των ασιατικών επιρροών στο δικό του ύφος) αλλά εγώ διάλεξα εδώ αγαπημένες μου τάσεις για να τις αναλύσω. Να πω δυο τρία πράγματα τέλος πάντων.

Οι ψηλές μπότες υπογείως αναδεικνύονται σε ένα αξεσουάρ που δεν χρειάζεται να παραπέμπει στα 60s πια, αλλά σε μια urban αισθητική καθόλου ξεκομμένη από την πρακτικότητα – αυτή εξαρτάται μόνο από το ύψος του τακουνιού! Φορέματα πολυμορφικά, φορέματα σε στυλ κλασικού πουλόβερ και το combo σακάκι-φούστα που είναι “για τη δουλειά”, αλλά χωρίς να είναι κιόλας καθότι πολύ πιο απαλό (το σακάκι δεν έχει κουμπιά δένεται σαν ανατολίτικη ρόμπα), φάνκι και με καθαρές γεωμετρίες που οριοθετώνται και από τα χρώματα: κοιτάξτε τη λεπτομέρεια του styling με το κόκκινο πουκάμισο μέσα από μαύρο, μπεζ και καφέ.

Οι στρώσεις υφασμάτων και το μπλέξιμο των μηκών, που είναι στην ουσία το layering, αντιμετωπίζονται εδώ λιγότερο “αέρινα” (πρόκειται για ευκολία στην οποία καταφεύγουν όλοι) και περισσότερο σχεδιαστικά, με κοψίματα αυστηρά, εκτός του τελευταίου που “γλυκαίνει” το σύνολο και με χρώματα καθαρά.

Τέλος, το jumpsuit γίνεται εδώ σχεδόν μια flapper άνεση – φανταστείτε το με ψηλό πέδιλο, άλλο μαλλί, έντονο μακιγιάζ και ένα λουλούδι στο μαλλί πόσο Σανγκάη στα 30s θα έδειχνε – σε όλα αυτά βέβαια βοηθούν και τα πάντα εξαιρετικά υφάσματα που προκρίνει ο designer με το μαλλί, το κρεπ, το βαμβάκι και τη μεταξωτή μουσελίνα να πρωταγωνιστούν σχεδόν όσο και τα σχέδια, και να διεκδικούν μέρος του επαίνου.

 

Δείτε και μόνοι σας.