Misty Blue

Η Χαρά Μεσδανίτη μπορεί να σου φτιάξει ό,τι τοιχογραφία θέλεις, ακόμα και πολύπλοκες όπως αυτές εδώ οι ταπετσαρίες, αν το αποφασίσεις: αυτή είναι μια πληροφορία που μου αποκαλύφθηκε από το Μεγάλο Ίντερνετ (= αυτό που έχεις στο desktop) και πρέπει να τη μοιραστώ διότι έχω διαπιστώσει ότι υπήρξε ενδιαφέρον.

Γραφιστική, εικονογράφηση web design, leterpress printing, art direction, σχεδιασμός οπτικής επικοινωνίας – όλα αυτά η Χαρά τα έχει κάνει, και βασικά σημαίνουν, για όσους το θέλουν λιανά, ότι ζωγραφίζει φανταστικά και ότι μπορείς να της αναθέσεις από εταιρική ταυτότητα (λογότυπα και τέτοια, μη με κοιτάτε, έτσι τα λένε) μέχρι τον τοίχο σου. Πέραν όμως του τι θα της αναθέσεις εσύ, εκείνη έχει τις προτιμήσεις της ως προς το τι θα απεικονίσει με μολύβια/πενάκια/ μαρκαδόρους/ακουαρέλες: τοπία, ανθρώπους που απλώς τυχαίνει να έχει απέναντί της και τους παρατηρεί (μετά μπορεί δηλαδή να μη θυμάται καν πότε έφτιαξε αυτό που βλέπει στη σελίδα του μπλοκ της), πλάνα από ταινίες που ζωντανεύουν με πενάκι και ακουαρέλες στο φόντο, και πολύ μπλε. Θα δεις και άλλα παστέλ, αλλά σίγουρα θα καταλάβεις ότι έχουμε μπροστά μας κάποιον που του αρέσει το μπλε και η θάλασσα.

Και παιδιά, κακά τα ψέματα, είναι πολύ καλό δείγμα το να σου αρέσει το μπλε (και η θάλασσα). Και η αγαπημένη σου ταινία να είναι το Μπλε του Κισλόφσκι, φυσικά.

Παρατηρώντας περισσότερο θα διαπιστώσεις ότι μια αίσθηση που επανέρχεται σε διάφορα σχέδια είναι αυτή της κάποιας, ανιχνεύσιμης, μελαγχολίας (τυχαίο νόμιζες ήταν το μπλε;) – αυτήν την περίοδο έχει αναλάβει την εικονογράφηση ενός βιβλίου για την κατάθλιψη και τον στιγματισμό που τη συνοδεύει, μια ιστορία που απευθύνεται και σε παιδιά και σε ενήλικες με στόχο να στρέψει με έναν περισσότερο προσιτό τρόπο την προσοχή σε θέματα ψυχικών παθήσεων και τη θεραπεία τους.

Για τη συνέχεια έχουμε φάρους, παραλίες, δέντρα που καθρεπτίζονται σε νερά και ένα σχέδιο σε αποχρώσεις του πορτοκαλί, που απεικονίζει μια κουζίνα και περιγράφοντάς το στον ψυχαναλυτή μου θα τόνιζα ότι μου δημιουργεί μια ανεξήγητη ασφάλεια και θαλπωρή, ασχέτως που έχω πείσει τον εαυτό μου ότι η τσαγιέρα περιέχει καφέ.

Α, μην ξεχάσω: το Love Is Blind, που θα δεις παρακάτω, το εμπεύστηκε από μια φωτογράφιση του Brandon Flowers που είδε στο φάσιονιζμ. Φοβερό;

 

 

 

 

 

 

Επειδή μπορεί τόση ώρα να διαβάζεις με προσήλωση όσα γράφω αλλά ταυτόχρονα να κοιτάζεις τον τοίχο σου τρίβοντας το πηγούνι σου και να μην μπορείς να αποφασίσεις τι να πρωτοκάνεις, κοίτα λίγο μερικά παιδικά δωμάτια που έχει επιμεληθεί η Χαρά, και θυμήσου ότι τα παιδιά είναι οι δυσκολότεροι πελάτες: αν μένουν εκείνα ικανοποιημένα, το πιθανότερο είναι να μείνεις και εσύ.