The Paris Diaries: Alexander McQueen

Δεν ξέρω αν ήταν ρηξικέλευθη ή ενδιαφέρουσα, αλλά είναι σίγουρα η κολεξιόν McQueen που θα φορούσα πιο εύκολα εγώ (εδώ γελάνε) (πικρά) – εννοείται και όλες τις διαφάνειες και τα δίχτυα, δεν είναι ερώτηση αυτή παιδιά, χαίρω πολύ Χρύσα, τόσα χρόνια καθόλου δεν με ξέρετε; Τα μικρά βολανάκια, τα ruffles που λένε, τα δέχομαι πολύ πιο εύκολα από όσο τα μεγάλα, και εδώ πέρα μου φαίνονται ταμάμ με τις διαφάνειες και το nude, που το αγαπώ και ας με κάνει να φαίνομαι το χαμένο παιδί της οικογένειας Adams (λόγω χλωμάδας, κακιά ήμουν και από πριν). Η Sarah Burton έφτιαξε τις δικές της προσωπικές βικτωριανές ηρωίδες, εύθραυστες και σκληρές, αθώες και μηχανορράφους, με ταφτά και με αρβύλες (όλα αυτά τα ρούχα με αρβύλες τα θέλω), έστειλε δηλαδή στην πασαρέλα του Παρισιού το βικτωριανό πανκ και όσο περισσότερο Λονδίνο μπορούσε.